هر کی فهمید من چی میگم جایزه داره...

این سریال قهوه تلخ هم چنگی به دل نمیزنه.

مثلاً توی سه تاCD ای که میبینیم مجموعاً 2 بار قهقهه می زنیم. وگرنه بقیه اش رو انگار داریم یکی از این فیلم های عطاران رو میبینیم.

همه اش داد و مسخره بازی و اعصاب خورد کنی. همه دارن سر همدیگه رو کلاه می ذارن. همه احمقن و همه مسخره. فقط نیما زند کریمی که ورژن قاجار رفته کیانوشه،( همون خبرنگاری که رفت به برره) همه چیزو میفهمه که اونم بین چهارتا زبون نفهم گیر کرده و حرفش یه هیچ جا نمی رسه. محمدرضا هدایتی باز هم یه پیرمرد تو مایه های طغرل و همه شخصیت ها عین فیلمهای سابق مهران مدیری.

من بعد از 6 بار فیلم Friends رو دیدن، باز هم با دیدنش روحیه ام شاد میشه. حق میدم به مدیری که نمیتونه از اون شوخی ها بکنه. اما اصلاً حق نمیدم سلیقه مردم رو بیاره پایین. گو اینکه همین آقای مدیری سلیقه مردمو برد بالا.

خلاصه یکم هم حرفاش به نظر بوی سیاسی میده. به نظرم دیگه کاری از آقای مدیری نمی بینیم و بعد از 6 ماه دیگه میره با BBC یه مصاحبه می کنه و بعدشم کلهم پناهنده میشه.

فکر کنم روند هنر تو ایران داره این شکلی میشه...