تازگیا همه اش به این فکر میکنم که من بیشتر با چه نوع موسیقی ای حال میکنم؟!
باورتون نمیشه اگه بگم که نمیدونم...
من عاشق خوندن سنتی شهرام ناظریم و به نظرم محشره. همینطور مرضیه و دلکش. اما یه جورایی از شجریان خوشم نمیاد...
اصفهانی و احسان رو خیلی دوست دارم. اما از بقیه خواننده های پاپ خیلی خوشم نمیاد...
کامران و هومن رو دوست دارم. اما اصلا از بقیه تیپ های راک اند رول خوشم نمیاد...
عاشق محسن نامجو ام...
بعضی از شعرای خارجی (فرانسوی، انگلیسی و یا آلمانی) رو که آهنگای آرومی داره خیلی میپسندم...
کارهای یانی رو خیلی دوست دارم...
با صدای هایده خیلی حال میکنم...
اصلاً از رپ خوشم نمیاد...
و از این قبیل دیگه...
اما وقتی حالم خیلی بده و یا خیلی خوبه، سعی میکنم با موسیقی دگرگون ویا تشدیدش نکنم.
یعنی سکوت در صدر همه اینها قرار داره...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر